Kundi ang lupain na inyong patutunguhan upang angkinin ay lupaing maburol at malibis, at umiinom ng tubig ng ulan sa langit, lupaing inaalagaan ng Panginoon mong Diyos. Ang pansin ng Panginoon mong Diyos ay laging naroon mula sa pasimula ng taon hanggang sa katapusan ng taon” (Deutronomio 11:11-12)  

Humaharap tayo sa isang bagong taon.  Sino ang nakakaalam ng ating masusumpungan,? Anong mga karanasan? Anong  pangangailangan? Anong pagbabago?  Wala mang kasiguraduhan ang bukas, “ang Diyos ay laging naroon  …hanggang sa katapusan ng taon”

Ang Panginoon ang bukal na pinagkukunan natin ng lahat ng  ating pangangailangan at ilog na hindi natutuyo. Kung ang Dios ang bukal ng awa, ang Kanyang awa at kalinga  sa atin ay hindi rin maiiga. “Isang ilog na nagpapasaya sa lunsod ng Diyos” . (Awit 46:4)

Subalit ang lupain na nais nating angkinin (ang bagong taon na ating tatahakin) ay hindi laging patag kundi lupain ng lambak at burol.  Sa ating buhay ay may mga pagsubok at  hamon na kailangang pagtagumpayan, kahinaan na kailangang baguhin, gawaing kailangang pag-ibayuhin.

Maraming Israelita ang  namatay sa ilang na dapat sana ay naka-ligtas  kung sila ay nasa burol, dahil ito ay nagbibigay ng proteksyon sa malakas na hangin at lamig. Ang burol at bundok sa ating buhay ay mga pagsubok at balakid na gina-gamit ng Panginoon upang pag-ingatan at patibayin ang ating  kaluluwa.

Lingid sa atin ang  darating na bukas; ang kawalan, kalungkutan at pagsubok sa hinaharap.  Kailangan  natin ang malakas na pagtitiwala sa Kanya na may hawak ng bukas.  Aakayin ng Ama ang mga matatapat  sa muling pagtahak sa panibagong hamon ng bukas.  Ang darating na taon ay mabuti at puspos ng pagpapala para sa Kanyang bayan dahil “Ang pansin ng Panginoon mong Diyos ay laging naroon mula sa pasimula ng taon hanggang sa katapusan ng taon”

 

Mula sa “Streams in the Dessert” ni LB Cowman. pp 13-14